Ж.ЦОГЗОЛМАА

ТАТВАРТ ТӨЛСӨН ЦАЛИНГИЙН ХАГАС ХААНА БАЙНА?

 

Дон Кихот дуурь тайз­наа амилах зуур Монгол Улс баялгийн сан бай­гуулс­наа бас тогтвор­жил­тын сан бүрдүүлж эхэлс­нээ уухайлан зарлаж бай­на. Гэвч “Алтан шаахай углавч алцан майга нь арилахгүй” гэгчээр хэч­нээн сайхан нэр зүс оноо­гоод үрэлгэн төсөв байд­гаараа болохоор мөнгө үүцлэх тухай үлгэр далан худалчийн яриа болоод замхрах вий хэмээх хард­лага олны дунд бий. Хэдэн Засгийн газар дамжсан байгаа оноогүй хөтөл­бөрүүд хаа сайгүй “тэнэж” яваа, үр дүн, ашиг шим гэхээр зүйл цаасан дээр үлдэж буй нь яах аргагүй “сүүдэр” унагачихсан юм. Иргэдийн цалингийн ба­раг тэн хагасыг татвар “залгичихдаг” хэр нь эр­гээд төсвөөс хүмүүст очиж байгаа эрүүл мэнд, бо­ловсрол, нийгмийн хам­гаал­лын үйлчилгээ харь­цуулшгүй бага. Өвдөөд очиход эмнэлгүүд нь оргүй гээд хүнд өвчтөнөө хувь заяанд нь даатгадаг, суръя гэхээр сургууль, цэцэрлэг нь нэг бол суудал нь хүрэлцэхгүй, нөгөө бол шал нь цөмөрчихнө. Ингэ­хээр хүнийхээ төлөө уриа­тай байгууллагууд нь аминд халгаатай гэсэн нэр зүүхэд ганц хуруу дутаад байна. Гурван сая хүрэх­гүй цөөхөн монголчуудын төлсөн татварыг аваад үзвэл төрийн томчуудын үрдгээс хувь илүү байгаа.

“Төсөв яагаад бодлого зорилтгүйгээр батлагдаад байна гэвэл маш том биз­несийн зорилго бий” гэж Санхүү, эдийн засгийн дээд сургуулийн захирал Д.Батжаргал хэлсэн юм. Төрийн албан хаагч хэч­нээн олон болоод, хэчнээн том байшинд суулаа гээд ажил нь сайжрахгүй, ха­рин ч хүнд суртал, авлига цэцэглэнэ хэмээн тэрээр үзэж байна. Шинэ Зас­гийн газар байгуулагд­санаас хойш төрийн албыг цомхон, хурдан шуурхай болгоно гэж амласан ч бодит байдалд яамд нь олширсноос биш үйлчил­гээ нь түргэссэнгүй. За­хын жишээ гэхэд, Мон­гол хөгжлийн бэрхшээл­гүй иргэдтэй улс орон, өөрөөр хэлбэл дэлхийд байдаггүй хүн амтай мэт харагдахаар байна. Яагаад гэвэл, тэдэнд зориулсан зам, гүүр битгий хэл ца­хил­гаан шат ч байхгүй. Энэ онд төсөвт долоон их наяд төгрөг цугларах бол дөрвөн их наяд гаруй төг­рөгийг нь үрэх юм билээ. Энэ мөнгө таны, миний амьдралын чанарт хэрхэн нөлөөлөх бол. Нээлттэй нийгэм форумаас энэ асуул­тад хариулт өгөхүйц үнэлэлт өгсөн байдаг. Үүнд “Төсвийн төлөвлөлт хийхдээ гол нэрийн түү­хий эдийн үнийн эрсд­лийг тооцоолоход зарчмын өөрчлөлт гарсан ч уул уур­хайн салбараас хамаарах байдал буураагүй,төсвийн орлогын бааз суурь өргө­жиж чадаагүй, эдийн за­саг дахь татварын ачаа­лал нэмэгдсээр байгаа, татварын зардал хэт өндөр бөгөөд бууруулах магадлал бага, хүн амын орлогын татвар иргэдэд жигд, шу­дарга (ижил хувь хэмжээ­гээр) ногдохгүй байна гэ­сэн дүгнэлтэд хүрсэн” гэжээ. Төсвийн зарлагын тэлэлт хумигдаж эдийн засгийн бодит өсөлт болон инфляцтай уялдах эхлэл тавигдсан ч урсгал зард­лын хувь хэмжээ өндөр, түүн дотроо цалингийн болон бараа, үйлчил­гээ­ний зардлын эзлэх хувь жил бүр нэмэгдэж байгаа. Төсвийн дотор болон гадна олон тооны тусгай сан бий болж маш их хэмжээний мөнгө зарцуулж байгаа­гийн дийлэнх нь сан­хүү­гийн хувьд үр ашиггүй, татаасаар санхүүждэг бө­гөөд хаалттай, хяналтгүй байдлыг бий болгож байна хэмээн бас тэмдэглэсэн байв. Гивлүүрийн цаадах төрхийг дүрсэлж чадах­гүй­тэй адил өнөөдөр Мон­гол Улсын төсөв иргэ­дийн­хээ эрх ашшигт үйлч­лэх биш харин тодорхой­гүй байдал үүсгэлээ. Өө­рөөр хэлбэл, хүндээ халтай зарлагуудаа санхүүжүү­лэхээр яарч байна.

 

ТӨСВИЙН ЭМЗЭГ ХЭСЭГ НЬ “ЭРҮҮЛ МЭНД”

 

Дээр дурдсанчлан то­дорхойгүй байдал тэр чиг­тээ манай төсөвт бий бол­чихсон учир “дархлаагүй” эдийн засгийн хана хэр­мийг байгуулж буй хэрэг юм. Дэлхийн зах зээл дээрх ашигт малтмалын үнэ ханшаас хэтэрхий ха­маарсан төсөв нь улайхын даваанд ирэхээр хөрөнгө оруулагчдад найр тавьж, хуулиа өөрчлөхөөс арга­гүйдэж байгаагаар үүнийг тайлбарлаж болно. “Coal world” сайтад тэмдэглэс­нээр энгийн нүүрс 85 ам.дол­ларын ханштай бай­хад дэлхийн гангийн гал тогооны гол “хүнс” болсон Тавантолгойн ил­чит металаа бид 50-хан “ногоон”-оор хил давуулж буй нь эмзэг эдийн зас­гийн өвчлөлийн тод шинж тэмдэг. Төсвөөр дамжин дахин хуваарилалтад орж байгаа орлого улам нэ­мэгдэж байгаа болохоор эдийн засаг дахь төрийн оролцоо тэр хэрээр дан­хайж байгаа юм. Нэг үгээр бол татварт төлсөн мөн­гийг төр дахин хуваарилж, ингэснээр энэ мөнгөний төлөөх шүлэнхийтэн шу­на­хайрагсад олширч буй. Уг нь төсөв “зузаарсны” үр дүн нь ядуурал хэрхэн буурснаар илэрхийлэгдэх учиртай. Харсаар байтал орон сууцны үнэ “хадаж”, улам тэлж буй гэр хороо­лол, махны үнэ ганц 100 төгрөгөөр өсөхөд иргэ­дийн хэтэвчинд хэрхэн хүндээр тусч буй зэргээр үүнийг ойлгоход хялбар­хан. Төсвийн урсгал зард­лын 63 орчим хувь нь нийг­мийн хамгаалал, бо­ловсрол, эрүүл мэнд, ний­тийн ерөнхий үйлчилгээ гэсэн дөрвөн салбарт ног­дож байгаа юм. Үүнийг Нээлттэй нийгэм форум харьцангуй сайн төсөвтэй гэгддэг Европын холбоо­ны улсуудын 2010-2011 оны төсөвтэй харьцуул­жээ. Ингэхэд нийтийн ерөнхий үйлчилгээ, нийг­мийн хэв журам, батлан хамгаалах чиглэлийн зард­лын эзлэх хувь нь ойролцоо, боловсролын зардлын эзлэх хувь илүү, нийгмийн хамгаалал, эрүүл мэнд болон спорт, чөлөөт цагт зориулах зард­лын эзлэх хувь харьцан­гуй бага байжээ. Харин төсвийн хөрөнгө оруулал­тад хүн амын хөгжил, нийг­мийн хамгаалалд хам­гийн их буюу 24.5 ху­вийг зарцуулахаар төлөв­лөсөн байна. Гэтэл бэлэн мөнгө тараах, хавтгайрсан халамж нэрээр нийгмийн халамжийг ойлгоод, хэ­рэг­жүүлж байгаа нь хуу­дуутай бодлогын жишээ юм.